Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


North Sea Jazz

North Sea Jazz impressies: Bert Joris Quartet
zaterdag 14 juli 2007, Ahoy, Rotterdam

Bert had het nog wel zo mooi uitgedacht; hij had Kurt van Herck speciaal gevraagd voor zijn optreden op het North Sea Jazz Festival, omdat de saxofonist net als hijzelf beschikt over een fraaie, warme toon, uitstekend geschikt dus voor een intimistische set in de fraaie Murray-zaal, een ouderwetse spiegelcaroussel met veel hout en zeildoek. Maar helaas, de nabijgelegen Central Square - een soort plein vol winkeltjes en eet- en drinkgelegenheden - en de omliggende zalen zorgden voor een enorme buzz, waartegen de boeiende luisterjazz van Joris niet echt bestand bleek, een onmogelijke opgave ook.

Van zijn kwartet met de Italiaanse pianist Dado Moroni, bassist Philippe Aerts en drummer Dré Pallemaerts verscheen onlangs de cd 'Magone' op het Franse Dreyfus-label. Daaruit werd dan ook geput op deze zaterdagavond, zij het door een anders samengesteld kwartet, zonder piano. Dat gaf de muziek veel ruimte om te ademen, en als je het omgevingsgeruis even vergat, viel er genoeg te genieten.

Al was het maar vanwege de voor Aerts invallende Frans van der Hoeven, die imponeerde met ijzersterk basspel, alsof hij al jaren in deze bezetting speelde. Zijn empathisch vermogen is buitengewoon goed ontwikkeld; geen wonder dat hij een van Nederlands meest gevraagde jazzbassisten is. De voor ondergetekende eerste kennismaking met Dré Pallemaerts beviel prima. Zijn drumwerk is niet te overheersend en valt perfect in het klankbeeld. Zijn crashbekken had een uitgesneden stuk, waardoor het geluid wat werd gedempt, apart en ideaal voor deze band. Pallemaerts is een drummer die ook zacht durft te spelen.

Het aan de Belgische topgitarist Philip Catherine opgedragen openingsnummer 'To Philip' zette direct de toon: Van Herck en Joris bliezen mooie unisono's (hun klanken harmoniseerden wonderschoon), we hoorden sterke melodielijnen, en het geheel klonk klein, compact en - vooruit - intiem. In de ballad 'Connections' toonde Joris zijn forte: terwijl de trompettist (hier overigens op bugel) helemaal opging in zijn spel, leken zijn solo's welhaast organisch uit de beker te vloeien. Na een sterke en karaktervolle set moderne postbop werden we in de bluesy finale getrakteerd op lekkere vuige uithalen door Joris en een af en toe exploderende Pallemaerts. Zelfs de doorgaans rustige Van Herck klonk wat ruiger in deze prima afsluiter, waarin we ook nog konden genieten van een woody bassolo van Van der Hoeven.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Cees van de Ven.

(Maarten van de Ven, 6.8.07) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.