Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Nette jazz
Jeremy Pelt Quintet, vrijdag 12 juni 2009, Bimhuis, Amsterdam

Het kwintet van de vijf keer op rij winnende 'rising star on trumpet' van het Amerikaanse jazzblad Down Beat, Jeremy Pelt, heeft zich geworteld in het moderne postbop-idioom. Pelt heeft als trompettist de lijn van Miles Davis (vóór diens 'elektrische jaren'), Woody Shaw en Freddie Hubbard consequent doorgezet. Helaas heeft hij de bravoure en het technische vermogen van de twee laatstgenoemden niet in huis.

Desondanks heeft de 33-jarige trompettist al een imposante discografie op zijn naam staan, onder andere de cd's 'Insight' op het Nederlandse label Criss Cross en 'Close To My Heart' en 'Shock Value: Live At Smoke' op MaxJazz. Schier eindeloos is het aantal opnamen waarop hij als sideman meespeelt op labels als Fresh Sound, High Note en het eerder genoemde Criss Cross met onder meer Wayne Escoffery, Vincent Herring, Gerald Wilson, Mingus Big Band, Ralph Peterson en Cedar Walton.

Het repertoire, deze avond, bestond grotendeels uit composities die eveneens te beluisteren zijn op zijn recent verschenen cd 'November' (MaxJazz). Merendeels korte thema's waarop naar hartelust geïmproviseerd kan worden. Hoewel Pelt in de medium en snellere stukken niet bewonderenswaardig soleerde, imponeerde hij wel met een beheerste toonvorming en een spaarzame doch muzikale notenkeus in twee prachtige ballads. Tenorsaxofonist JD Allan had een nogal droge sonore toon. Hij improviseerde vooral academisch en gebruik makend van korte motiefjes. Erg spectaculair was het niet. In Pelts compositie 'Monte Christo' speelde hij één van zijn betere solo's op een lekkere swingend groove van bassist Vicente Archer en drummer Gerald Cleaver.

Pelt kan zich gelukkig prijzen met een goed geoliede ritmesectie. Bassist Archer stuwde stevig en enorm. Zijn enige solo was van grote klasse. Cleaver is een lekker swingende relaxte drummer die, met een goede timing, zijn bekkens gevarieerd beroert en passende, muzikale fills produceert. Pianist Danny Grissett is een uiterst muzikaal en bekwaam begeleider. Zijn solo's behoorden tot de hoogtepunten van het concert. Hij heeft een lichte aanslag en een snelle rechterhand. Hij speelde sprankelende en interessante melodische lijnen. Hij was de solistische uitschieter van het kwintet dat weliswaar bekwaam - maar niet meer dan dat - nette jazz speelde, zonder één enkele rafelrand of emotionele uitschieters.

Klik hier voor een fotoverslag van Fred van Wulften van dit concert.

(Jacques Los, 17.6.09) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.