|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Complexe bebop-georiënteerde composities van topimprovisator Aki & The Good Boys, zondag 13 september 2009, Bimhuis, Amsterdam Aki Takase is in Duitsland niet alleen de echtgenote van avant-garde pianist van het eerste uur Alexander von Schlippenbach, maar al sinds de tachtiger jaren één van de belangrijkste pianisten in de hedendaagse Duitse jazzscene. Hier ten lande is ze helaas relatief onbekend, hetgeen resulteerde in een matig bezet Bimhuis. Dit geheel ten onrechte. Takase is niet alleen leidster van een prominent en bekwaam kwintet; zij is ook een enthousiast en uitermate pittige pianiste. In haar solo's zijn flarden van het energieke pianospel van de avant-garde nestor Cecil Taylor te herkennen. Ze hamert krachtig en energiek op het klavier en wisselt dat af met subtiele singlenote fragmenten. In haar kwintet is basklarinettist Rudi Mahall eveneens een opzienbarend solist. Hij speelt fel, met een ruig geluid, en produceert virtuoze hedendaagse beboplicks. Hij is vingervlug en past veelvuldig krachtige en bijtende slaptongue techniek toe. Dit in tegenstelling tot de lyrische tenor van Tobias Delius, die in deze formatie vooral melodische lijnen speelt, waarbij zijn volle warme 'ouderwetse' toon opvalt. Het contrast tussen de speelse, bebopachtige, pittige speelwijze van Mahall en de zangerige en vooral op sound gerichte solo's van Delius maakt dat de muziek van Takase's Good Boys immer interessant blijft. Hoewel de composities van zowel Takase en Mashall veelal nogal bopgeoriënteerd en ingewikkeld zijn en een grote leesvaardigheid vereisen, vervelen ze nauwelijks door de ritmische variaties en wisselende fragmenten in de thema's. Gelet op de vaak complexe composities werd er niet altijd even strak samengespeeld. Dat werd echter goedgemaakt door de intense, enthousiaste en vitale speelwijze van beide blazers. Met bassist Johannes Fink en drummer Heinrich Koebberling heeft Aki Takase een ritmesectie die zich gedreven, alert, muzikaal en swingend manifesteerde, zowel in de begeleiding van de composities als in de solo's. Een interessant en goed concert van een groep bestaande uit de top van de Europese improvisatoren dat meer publiek had verdiend. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Koen Scherer. (Jacques Los, 18.9.09) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
