|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Drumgeweld vertroebelt concert Jobic le Masson Duo, donderdag 8 oktober 2009, SJU Jazzpodium, Utrecht De in Nederland totaal onbekende Franse pianist Jobic le Masson verbleef een kort moment in Nederland om in de SJU met drummer John Betsch een concert te geven. Normaliter speelt het duo in triobezetting met bassist Peter Giron. Helaas moest laatstgenoemde voor dit concert afzeggen. Le Masson, begin veertiger, heeft onder meer gestudeerd aan de Berklee School of Music en speelde tot nu toe met prominente Franse en internationale musici, waaronder Roy Campbell, Steve Potts, Daniël Erdman, Steve Potts en Jean-Jacques Avenel. Naast zijn eigen trio leidt hij een septet, speelt hij in de formaties van Aldridge Hansberry, Christine Flowers en Roy Campbell, en heeft hij een duo met Hanah Jon Taylor en Amy Gamlen. De thans in Parijs wonende Amerikaanse drummer John Betsch (geboren in 1945) heeft vooral met avant-gardisten als Dewey Redman, Archie Shepp, Steve Lacy, Maurice McIntyre en Henry Threadgill gespeeld. Hij is op talloze cd's (op labels als Enja, Soul Note en Verve) als sideman te horen. Tijdens het concert bleek dat pianist Le Masson zijn inspiratie put uit de eigenzinnige, hoekige, spaarzame speelwijze van mensen als Thelonious Monk, Mal Waldron en Herbie Nichols. Behalve eigen composities werden eveneens composities van vooral Monk en Waldron vertolkt. Bij vlagen werden zijn akkoordensolo's afgewisseld met virtuoze single-note lijnen met de rechterhand. Naast het hamerende akkoordenspel wist hij in de ballads met zeer ingetogen en verstild pianospel een enorme spanning te creëren. Helaas was de balans tussen piano en drums ver te zoeken. Betsch, die meer dan voortreffelijk drumt, swingt en adequaat reageert op de pianistische improvisaties en variaties, mist een substantieel gevoel voor subtiliteit. Na het volledig stuk gemepte 'Bemsha Swing' van Thelonious Monk was een met mallets begeleide Mal Waldron-ballad een verademing. Gelukkig werd er na de pauze fijnzinniger gemusiceerd – ook door Betsch. Meer ballads – waarvan één gevoelig, maar niet geheel zuiver, gezongen door de drummer – en medium nummers. De tweede set deed de irritatie betreffende de onbalans in de eerste set snel vergeten. Het lijkt niet uitgesloten dat het gemis van de bas de hoge verwachtingen van dit concert enigszins deden tegenvallen. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Herre Vermeer. (Jacques Los, 17.10.09) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
