Concert
Klassieke verstilling en monolithisch gitaargeweld
Castel/Van Damme Quartet & Clemens van der Feen Band, Young VIPs Tour, vrijdag 18 februari 2011, USVA Theater, Groningen

Wat is het gezicht van de Young VIP in jazz anno 2011? Als je onze nationale soul- en jazzzender Radio 6 moet geloven, maakt die een slap soort funky popmuziek, die niet slecht scoort als muzak voor supermarkten en in de al even spreekwoordelijke hotelliften. De programmeurs van de vaderlandse jazzpodia hebben er een ietwat andere kijk op. Ieder jaar wijzen die twee jonge, veelbelovende groepen aan, die een reeks optredens aangeboden krijgen op die podia. Momenteel reizen het Castel/Van Damme Quartet en de Clemens van der Feen Band het land rond. Die duiken duidelijk dieper dan de 'hippe' jazz van 6.

Ik stel me zo voor dat Tierry Castel, pianist en componist, zeker zo vaak Claude Debussy op heeft staan als Stevie Wonder. Om van Wolfgang A. Mozart ('Salzburg Syndrome') nog maar te zwijgen. Hij houdt zich aardig staande op het slappe koord tussen bedacht en bedachtzaam. Sommige van zijn stukken hebben een etude-achtig karakter. De muziek van het kwartet is zorgvuldig vormgegeven. Een enkele keer slaagt de groep er niet in die tot leven te wekken, maar drummer Mark Schilders verlevendigt de boel met ter zake doende roffeltjes en ritseltjes. Denk: Paul Motian. De samenwerking tussen de pianist en bassist Sven Happel is voorbeeldig. Jasper van Damme's koele sax past ook goed in deze verfijnde aanpak. De sopraan zal bij hem nooit schel of vals klinken. Enfin, alles is nog eens na te luisteren op 'Argentinian Freakshows', de cd die het Castel/Van Damme Quartet onlangs heeft uitgebracht. Het begrip 'luisterliedjes' heeft bij deze band een nieuwe inhoud gekregen.

Heter ging het er aan toe bij het optreden van de Clemens van der Feen Band, na de pauze. Die heeft de makke dat gitarist Jesse van Ruller, meer VIP dan Young, alle aandacht naar zich toezuigt. Zijn soli zijn monolithisch en betoverend, hebben geen begin of einde. Maar je kunt je voorstellen dat zijn tomeloze energie de rest van de groep meesleurt. Waarbij ik dan wil aantekenen dat ik pianist Harmen Fraanje te weinig solistisch hoorde. Wél opvallend was diens samenwerking met de gitarist. Nergens zaten ze elkaar in de weg - wat makkelijk had gekund - integendeel: de twee bepaalden eendrachtelijk de totaalsound.

Het merendeel van de composities is van de hand van de leider. Ze zijn gebaseerd op basloopjes en -verhalen, die je zou kunnen interpreteren als routebeschrijvingen voor de sidemen. Zoals Tierry Castel zijn inspiratie zoekt bij de grootmeesters van de klassieke muziek, zo heeft bassist Van der Feen de hele jazz- en rocktraditie (en de helft van de klassieken) tot zijn beschikking.

Drummer Flin van Hemmen, die het hele optreden betrouwbaar als een Stork-stoommachine uit 1878 had gewerkt, schakelde in 'The Devil’s Dilemma' over op een soort vertraagde New Orleans-street beat. Ook dat is allemaal terug te horen op een nieuwe cd, 'High Places'. Op één track speelt harmonica-icoon Toots Thielemans een riedeltje mee. Jammer dat hij in de uiteindelijke mix wat achteraan terecht is gekomen. Alsof hij voor straf in de hoek moest staan. En zó erg was het toch ook weer niet.

Op maandag 21 januari jongstleden deed de Young VIPs Tour café Wilhelmina in Eindhoven aan (Jazzpower). Cees van de Ven maakte daar foto's van de concerten van het Castel/Van Damme Quartet en de Clemens van der Feen Band. Mark Schilders verving in de Van der Feen Band Flin van Hemmen. Klik

(Eddy Determeyer, 27.2.11) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.