Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Een feest der vrijheid

David Murray Cuban Ensemble, zaterdag 12 maart 2011, LantarenVenster, Rotterdam

Een concert van David Murray met een Cubaanse band – het leek mij op voorhand al een spannende combinatie. Ritmisch, melodisch en harmonisch ligt er nogal veel vast in Cubaanse muziek, terwijl Murray alles wat hij muzikaal beetpakt eerst eens goed door elkaar rammelt, om er vervolgens zijn rijkelijk vrije improvisaties over uit te strooien. Ik werd in mijn verwachtingen niet teleurgesteld. Murray had zich voor zijn hommage aan Nat King Cole in diens 'Spaanse periode' omringd met een negental jonge talenten met Cubaanse roots, die volop berekend bleken op Murray's artistieke anarchie – en er graag in meegingen.

De sleutel tot de vrijheid bleek te schuilen in de ritmesectie, die resoluut afrekende met de beperkingen die Cubaanse ritmepatronen als de montunos, claves en tumbaos opleggen aan muzikanten. Voortdurend daagde bassist Reinier Elizarde zijn drummende maatje Georvis Pico uit met syncopisch geplaatste kwartenreeksen. Pico, op zijn beurt, sleepte congaspeler Yuvisney Aguilar Rojas mee in zijn succesvolle streven zoveel mogelijk maatstrepen te slechten. De hele band leek er als op een comfortabel vliegend tapijt door rond te zweven.

Bandleider Murray werd in diens wijd uitgesponnen vrije solo's op de voet gevolgd door met name altist Roman Filiu en trompettist Jorge Miguel Vistel Serrano. Tot op voor hen bereikbare hoogte natuurlijk, want Murray voelt zich pas echt in zijn element als hij de pijnboomgrens voorbij is en in een wolk van flageoletten de aarde kan ontstijgen. Een opvallende rol was ook weggelegd voor pianist Pepe Rivero. Hij leverde solo's af, die qua verbeelding en harmonische complexiteit bepaald verder reikten dan het octavenrijke passagespel waar nogal wat Cubaanse pianisten het publiek mee proberen in te pakken.

Er waren momenten in het concert dat Nat King Cole's liedjes niet meer dan een aanleiding leken te vormen voor Murray om het tonaal en atonaal eens lekker te laten botsen. Een keurig gespeeld thema als 'Quizás, Quizás, Quizás' klonk als een tamelijk oubollig voorspel voor wat er aan eigenzinnige solo's op volgde. Toch zou het te ver gaan om te stellen dat er een loopje werd genomen met de legendarische zanger/pianist. Veeleer werden Cole's composities door Murray c.s. vakkundig opgerekt en in betekenis verrijkt, door er outside - of zeg in sommige gevallen maar gerust outer space - over te improviseren.

Hoe dan ook, het resultaat van de inspanningen van Murray en zijn Cubaanse vrienden was een feest der vrijheid. Vrijheid in harmonie, melodie en ritme, met een muzikaal zeer omvangrijk speelterrein in verhouding tot de traditionele Cubaanse muziek.

Persoonlijk heb ik mij wel eens verbaasd over de populariteit die de muziek uit Cuba hier in Nederland geniet. Natuurlijk is die populariteit voor een aanzienlijk deel te danken aan de Buena Vista Social Club en de film die Wim Wenders over dit ensemble maakte. Sindsdien stromen overal te lande workshops vol met enthousiast heupwiegende amateurmuzikanten, die verwoed tellend de strijd aangaan met de tegendraadse Cubaanse ritmepatronen, om uiteindelijk te ontdekken dat ze minder lastig speelbaar zijn dan ze aanvankelijk vreesden. Des te lastiger vind ik het zelf om langer dan een half uur geboeid te blijven luisteren naar de tamelijk eentonige ritmes en repetitieve akkoordencombinaties die de Cubaanse muziek kenmerken, en die mij voorkomen als een muzikaal harnas. Maar voor Cubaanse muziek à la Murray en de zijnen kunnen ze me dag en nacht wakker maken. Want die muziek voelt eerder aan als een lekker luchtig bloesje, dat nergens aanspant en waarmee je uren in de zon blijft lopen zonder dat het tegen je bezwete lijf gaat plakken.

(Paul van den Belt, 23.3.11) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.