Concert
Een wat stijve tijdreiziger
Pavel Shcherbakov, maandag 4 april 2011, JazzOnMonday, De Spieghel, Groningen

Speelgeil dat die jonge honden zijn! Tien minuten voor sluitingstijd - het publiek heeft zijn biezen gepakt en de warme nestjes al opgezocht, want het college Tripolaire Semantiek 's anderdaags wacht niet en het practicum Irrationele Gausskrommen al helemaal niet, het drumstel is reeds half ontmanteld - zetten twee blazers nog snel even een gospel in. En hup, luttele seconden later staat er weer een bandje te blowen.

De Spieghel mag dan al jaren afgedaan hebben als jazzhol en voornamelijk onderdak bieden aan lokale rock- en reggaebandjes van onduidelijk kaliber, eens per week verzamelen zich nog altijd conservatoriumstudenten in het bovenzaaltje om eens lekker loos te gaan tijdens de JazzOnMonday-sessies. Afgelopen maandag was de Russische trombonist Pavel Shcherbakov in charge en hij had een trio meegebracht, dat verder uit een digitale hammondspeler en een drummer bestond.

Er werd overwegend eigen werk vertolkt, waarvan het nummer 'Tiny Jumps' mij goed beviel. Gebaseerd op 'Giant Steps' bleek het een vreemd soort ingebouwd ritme te bezitten, dat je op het puntje van je stoeltje deed belanden, waarbij je moest uitkijken om niet met bier en al ernaast te kukelen. Die Shcherbakov mag dan de uitstraling hebben van een wat stijve tijdreiziger, afkomstig uit de era van Bill Harris of daaromtrent, een softie is hij niet. 'Too Much Sugar' is een inderdaad geparfumeerde blues, maar wel mannenwerk. Drummer Carmelo Graceffa speelt springerig doch exact en organist Adra Karim leverde bij ontstentenis van een bas de hele avond baslijnen. Ook voor de sessie die op het optreden volgde.

Daar hoorden we onder meer hoe twee tenoristen elkaar tegen het eind van 'Just Friends' vonden, aarzelend aanvankelijk, in een chase die uitmondde in een vliegensvlug contrapuntisch duet. Toen Vasileios Panagiotopoulos vervolgens achter het drumstel plaats nam, zat alles gebeiteld. Zijn dwingende bassbeats en knalharde rimshots, zijn hippe figuurtjes en niet te vergeten zijn onwrikbare gevoel voor structuur dreven de kudde gedwee 'You And The Night And The Music' in, waarbij ieders gedachten als vanzelfsprekend afdwaalden naar de ultieme vraag 'What Is This Thing Called Love'.

(Eddy Determeyer, 14.4.11) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.