|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Concert Veelzijdige percussionist overtreft verwachtingen Chris Joris Experience, donderdag 20 oktober 2011, JazzCase, Dommelhof, Neerpelt In september stond percussionist en componist Chris Joris in Dommelhof op het JazzCase-podium aan de zijde van Tuur Florizoone's MixTuur-project. Een maand later was hij er terug, ditmaal met zijn eigen groep The Chris Joris Experience. Een ongelooflijk sterk kwintet met Nic Thys op bas, Frank Vaganée op sax, Nico Schepers op trompet en Free Desmyter op piano, kortom het kruim van de Belgische jazzmuzikanten. The Chris Joris Experience bracht vooral werk uit haar recentste cd 'Marie’s Momentum', die dateert van medio 2010. In de composities valt meteen de veelzijdigheid van de man op; hoe vlotjes van sfeervolle intimistische naar uitbundige momenten wordt overgestapt en hoe met gemak van stijl wordt verwisseld, gaande van free jazz over etno-grooves, naar meer traditionele swing. Dit breed spectrum laat horen dat Joris van vele markten thuis is en van vele muziekjes houdt, maar ook dat zijn Afrikaanse invloeden duidelijk doorzinderen. 'Song Of Mercy', het openingsnummer van de cd waarmee ook het concert werd geopend, klonk wijds. De uitgebreide solo's van Vagenée en Scheepers werden begeleid door Joris conga's. Bevreemdend traag en lyrisch in 'Marie’s Momentum' met Desmyter subtiel op piano en solo's van beide blazers, met Joris op de achtergrond gebruikmakend van allerhande vreemde geluidjes. Een mooie intimistische melodie die naar het einde magistraal aanzwol, om dan weer rustig uit te sterven op trompet. Andere koek was het free-jazzy numer 'The Call'. Indrukwekkend was het hoe Joris alles uit de kast haalde. Hij demonstreerde dat hij ook op dit vlak zijn mannetje kan staan en van wanten weet. Het melodieuze 'Haïti' was dan weer vlot ritmisch en breed swingend, met de donkere warme bas van Thys, een mooie trompetsolo die werd opgepikt op sax en ontspannen percussie. Een sterke compositie. Het geïmproviseerde piano-intermezzo met Joris alleen aan de vleugel toonde duidelijk zijn talent als componist. Het grofkorrelig pianospel en de melodieuze passages gaven een impressie van zijn Afrikaanse rondzwervingen in Swaziland. Gedragen door deze klasbakken schitterde Chris Joris en genoot daarbij zichtbaar van zijn centrale rol, het was duidelijk zijn avond en zijn muziek. Alle ingrediënten voor een groots concert waren aanwezig: first-class muzikanten, sterke composities, een gevarieerde samenstelling van de setlist en een aanstekelijk speelplezier. Dat alles zorgde ervoor dat alle verwachtingen overtroffen werden en het een concert lang genieten was. Naar het einde van het concert werd me duidelijk dat de enthousiaste dame naast mij Marie was, "mijn lief", zoals Chris Joris dat zo mooi zei, aan wie hij 'Marie’s Momentum' opdroeg. Al dat moois liet haar niet onberoerd. Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Cees van de Ven. Labels: concert (Robert Kinable, 19.11.11) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
