Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
De ruimte in met Craig Taborn

donderdag 8 december 2011, USVA OUTheater, Groningen

Vanaf de eerste noten is duidelijk dat we te maken hebben met een pianist die over een uitzonderlijk toucher beschikt. Tijdens de eerste van zijn reeks improvisaties liet hij één noot een motiefje in dynamisch opzicht domineren, als een element dat er in een spectrogram uitspringt. Dat motiefje werd herhaald, onderging mutaties, verdween en dook weer op. Uit het themaatje ontvouwde zich zo gaandeweg een breed en boeiend panorama, zoals een ontzagwekkende ruimte kan opduiken achter een reeks astronomische waarnemingen – om nog een beeld uit de exacte wetenschappen te lenen.

Ondertussen vraag je je af of Craig Taborn, gezien en gehoord de uitzonderlijk beweeglijke linkerhand, misschien ambidexter is (dus zowel rechts- als linkshandig). Dat is hij overigens niet, vertelde hij na afloop.

Taborn hoort momenteel bij de top van de nieuwe generatie jazzpianisten, waartoe ook Robert Glasper en Jason Moran gerekend kunnen worden. Zoals hij met hetzelfde gemak een avondje techno, Indonesische muziek of reggae voor u zou kunnen verzorgen, zo onbekommerd en onbegrensd stoeide hij in het Universiteitstheater met de vleugel.

Tussen de stukken door vertelde de pianist dat Groningen bij hem een bijzonder plekje inneemt. Zijn allereerste Europese optreden beleefde hij hier, in de band van saxofonist James Carter. Door een of andere bug in het tourschema moest hij twee dagen alleen in de Martinistad doorbrengen. Waarbij hij op de eerste avond twee uur lang in de stromende novemberregen (ook toen al) rondjes liep, voordat hij zijn hotel herkende. Zijn gloednieuwe leren jack kon hij daarna met de vuilnisman meegeven. Tja, zoiets schept een band.

Een associatie die tijdens een van de exercities opdook, was die met Keith Jarrett. Ook die kan zijn rechterhand schijnbaar volledig vrij over het klavier laten dwalen, terwijl de linker een ostinato motiefje blijft spelen. De manier waarop Taborn dicht bij elkaar gelegen noten met elkaar confronteerde, door de een extreem hard aan te slaan en de ander daar een fractie van een seconde later een bescheiden kleurtje aan toe te laten voegen, was weer helemaal des Craigs.

Intussen loopt ook het Universiteitstheater op zijn laatste benen. Nu ook de rantsoenering van de koffie de Rijksuniversiteit Groningen onvoldoende besparingen heeft opgeleverd, zal de ruimte vermoedelijk omgebouwd worden tot collegezaal. Scheelt toch al gauw een paar honderd euro (op een begroting van 600 miljoen). Die studenten moeten dan maar op hun eigen manier de ruimte in zien te komen.

Klik hier voor enkele foto's van dit concert door Willem Schwertmann.

Labels:

(Eddy Determeyer, 19.12.11) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.