Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Thuiskomen met het Bart Defoort Quartet

Bart Defoort Quartet, zaterdag 4 december 2011, Lokerse Jazzklub, Lokeren

De gemoedelijke Lokerse Jazzklub was goed volgestroomd met luisterbereid publiek. Op het programma stond het Bart Defoort Quartet, met naast de leider op tenorsaxofoon Ron van Rossum (piano), Jos Machtel (bas) en Sebastiaan de Krom (drums). Wie Bart Defoort kent, weet uit welk vaatje hij tapt: het post-bebop vaatje. En daar is helemaal niks mis mee. Integendeel, met zijn kompanen maakte de gerenommeerde saxofonist uit het Brussels Jazz Orchestra er een swingend concert van, dat goed in de smaak viel. Met gekende stukken als 'I’m Confessin', 'Milestones', 'The Man I Love' en 'Dark That Dream'.

Moeiteloos vonden Defoort, Van Rossum en Machtel hun weg in de akkoordenschema's van deze jazzstandards. Ze deden het aanwezige publiek versteld staan van de variaties, interpretaties en boeiende improvisaties, die zij uit deze bronnen wisten te delven. Dat was goed te horen in de eigentijdse en tegendraadse uitvoering van 'The Man I Love', met een prominente rol voor Van Rossem.

Defoort beschikt over veel technische bagage, een lekker eigentijds geluid en bite en sprankelende ideeën, die hij met orenschijnlijk gemak over de toehoorders uitstrooide. En over Van Rossem niets dan goeds. In 'I’m Confessin' gaf hij college in timing, frasering en kleuring met gebruikmaking van het totale klavier. Hij was in begeleidingen én in improvisaties altijd de moeite waard.

Drummer Sebastiaan de Krom was vanavond de timekeeper; hij hield de zaak uitstekend bijeen. Zijn drumkit klonk lekker, al kwam zijn sizzle cymbal soms wat expliciet over. Misschien was de akoestiek van de ruimte daar mede debet aan. In zijn improvisaties etaleerde hij straight ahead en strak drumspel, waarmee hij in de vele concerten met Jamie Cullum de handen op elkaar kreeg. En dat was hier niet anders!

Jos Machtel, met zijn typische aanslag met zijn duim (een techniek die hij leerde van zijn leraar Victor Kaiatu), speelde zoals altijd gefocust en met vindingrijke improvisaties, zoals in 'Dig', waarin het door Defoort geblazen thema fraai werd omlijst door bas en piano.

Uw recensent van dienst neemt vaak met genoegen en soms ook met scepsis kennis van nieuwe ontwikkelingen in de jazz in al zijn verscheidenheid. Dat is buitengewoon boeiend, inspirerend en hoopgevend. Maar het is goed om af en toe eens 'thuis te komen' met musici die de traditie in ere houden en het jazzerfgoed eigentijds herinterpreteren, met een voor iedereen verstaanbare structuur en vakmanschap. Dat nu deed het Bart Defoort Quartet hier vanavond op overtuigende wijze. Het publiek was er dankbaar voor.

Klik hier voor foto's van dit concert door Cees van de Ven.

Labels:

(Cees van de Ven, 14.12.11) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.