Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Genuanceerd klankenpalet

Bill Carrothers Trio, donderdag 15 december 2011, CC Maasmechelen

Ooit gehoord van Big Daddy, Wiggle, Goofball, Punkie en niet te vergeten de hond Fluffcicle? Ga dan maar eens een kijkje nemen op de website van Bill Carrothers en je komt binnen in een gekke wereld vol kinderlijke fantasie. Ten gevolge van de big deal van een week spelen samen met Nicolas Thys (bas) en Dré Pallemaerts (drums) in de The Village Vanguard in New York, werd dit jaar een dubbel-cd uitgebracht, 'A Night At The Village Vanguard', die ze vanavond komen voorstellen.

Een opwarming van de handen van deze muziekatleten is noodzakelijk voor de intro 'Junior's Arrival' van Clifford Brown. Volgens Carrothers verdient de muziek van deze trompettist meer aandacht en wordt hij te weinig gespeeld. Met als argument "my fingers are my best features" brengt hij hem zijn eerbetoon. Samen met de bassist, die meer volume verdient, en de drummer werd dit een intense en swingende start. Carrothers speelt met een fluwelen toucher. Mooi hoe hij in het nummer 'Time' als het ware zweeft over het klavier en daarbij een intieme, zachte klank weet voort te brengen, waarbij het publiek en zelfs het geprojecteerde logo van Motives For Jazz op de achtergrond niet meer durft te bewegen.

Als antwoord op dit pianospel haalt Pallemaerts als troef zijn fijngevoeligheid naar boven, af en toe met behulp van schelpjes of brushes. Altijd duidelijk op zijn gemak, soms met een kreet erbij, oogcontact zoekend met Thys of glimlachend naar Carrothers. Het lijkt allemaal zo eenvoudig. 'Delilah', dat klinkt als een eindeloze lange voettocht, die meditatief wordt ingeleid door Carrothers en vervolgens stap voor stap op tempo komt, om samen met Thys op wandel te gaan en tenslotte als trio te eindigen, is in één woord prachtig.

Gedurende de ganse set blijven de muzikanten zich gelijklopend voortbewegen in een relaxte sfeer, waarbij nauwlettend naar elkaar geluisterd wordt. Deze muziek klinkt en luistert heel toegankelijk vanwege de grote mate van muzikale chemie in dit trio. Het plezier dat ze weten te vinden in hun samenspel, is voor het publiek een aangename ervaring. Het genuanceerde kleurenpalet van hun muziek omvat het scala diep, triest, intens, gevoelig, lyrisch, emotioneel en spannend. Het Bill Carrothers Trio is zeer wel in staat om te boeien en te imponeren met sferische klanken. De perfecte samenwerking tussen deze sublieme muzikanten levert niet alleen een knap concert op, maar een al even knappe dubbel-cd.

Klik hier voor foto's van dit concert door Cees van de Ven.

Labels:

(Gerda Boel, 2.1.12) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.