Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Indrukwekkend concert op de Utrechtse Heuvelrug

Marc Mommaas' Landmarc, zaterdag 11 februari 2012, Artishock, Soest

Nu in Utrecht het SJU Jazzpodium is weggesubsidieerd – verleden jaar werd pardoes de deur van één van de actiefste en belangrijkste podia van het land gesloten – moet de rechtgeaarde jazzliefhebber zijn heil elders zoeken. Hoewel er incidenteel en mondjesmaat op diverse locaties in Utrecht – Het Muziekhuis, Huis a/d Werf en Vredenburg Leeuwenbergh – jazz wordt geprogrammeerd, zullen de enkele jazzpodia in de provincie eveneens enig soelaas moeten bieden.

Eén van die podia is het in Soest gevestigde Artishock. Op jazzgebied is men daar sinds jaar en dag relatief redelijk actief. Maandelijks wordt er een 'JazzClub' gehouden met prominente Nederlandse solisten, onder anderen Stormvogel, Alexander Beets en Sjoerd Dijkhuizen, waarbij de toegang gratis is (en dat is mooi meegenomen). Verder is er op de derde zaterdag van de maand 'Jazzpodium' met optredens van de bekendste Nederlandse bands en dan zijn er nog twee keer per maand jazzsessies, één voor gevorderden en één voor beginners.

Op het jazzpodium had ditmaal tenorsaxofonist Marc Mommaas met zijn Landmarc- formatie plaats genomen. Mommaas, die zich inmiddels in New York heeft gevestigd, is van de lichting Benjamin Herman, Eric Vloeimans en Michiel Borstlap. Stuk voor stuk muzikanten die in het jazzcircuit furore hebben gemaakt. Ook Mommaas heeft zijn sporen verdiend. Zeker in Amerika, waar hij met zijn gitaarproject (Landmarc) en als sideman in het Amina Figarova Sextet veelvuldig op de jazzpodia te vinden is.

Landmarc (tevens de titel van zijn recent uitgebrachte cd) is een eigenzinnige formatie, bestaande uit twee gitaristen (Vic Juris en Nate Radley), drummer Tony Moreno en – uiteraard – de pianist zelf. Op het podium van Artishock worden voor het merendeel nummers van de 'Landmarc'-cd ten gehore gebracht. Het zijn allemaal composities van Marc Mommaas, die een enorme variëteit kennen in tempo, sfeer en technische gradaties. Lyrische en emotievolle ballads worden afgewisseld met complexe en virtuoze uptempo stukken. In dat kader begeleiden de twee gitaristen gezamenlijk afwisselend ritmisch en melodisch. Die bijzondere instrumentatie – zonder bas – veroorzaakt een lichte, ruimtelijke en transparante sound.

De solistische bijdragen zijn zonder uitzondering van hoog niveau. Hoewel beide gitaristen technisch niet voor elkaar onder doen, soleert Juris net iets interessanter, omdat hij naast de technische capriolen de blueslicks een relevante plek geeft. Terwijl drummer Moreno stuwt en swingt en de juiste accenten plaatst, vliegt Mommaas door de toonladders in razendsnelle zestiende noten. In de ballads daarentegen blaast hij zeer gepassioneerd. Zijn prachtige toon is een combinatie van het geluid van Lucky Thompson en Stan Getz. Mommaas is zowel een uitzonderlijk musicus als componist. Het is goed hem regelmatig in zijn geboorteland terug te zien en te horen.

Klik hier voor foto's van dit concert door Joke Tijhuis.

Labels:

(Jacques Los, 22.2.12) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.