Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Swing met schwung

Boutons de Nacre feat. Gerry Creve, zaterdag 9 juni 2012, Lokerse Jazzklub, Lokeren

Het voorlaatste concert van het seizoen wordt echt een feestje in de Lokerse Jazzklub (jawel, met k) met de band Boutons de Nacre, een allusie op de knoppen van de accordeon. Gerry Creve (accordeon), leader of the band van dienst, en oprichter van Les Godasses, is een oude rot in het vak van de swing jazz en swing valse oftewel jazz manouche.

Marie-Anne Standaert (trompet, bugel, zang), reeds een gekende naam in de Vlaamse jazzscene, geeft als primeur mee niet alleen als trompettist in het voetlicht te treden, maar ook het publiek en de band te verrassen met vocale klanken die best aangenaam zijn. Bart Vervaeck (gitaar) is een uiterst veelzijdig gitarist, die zich geheid als een vis in het water voelt bij musette. Zijn liefde voor Django-klanken kan hij niet onder stoelen of banken steken. Maar ook Sebastiaan 'Bas' Gommeren (bas) pendelt tussen verschillende genres, van modern tot new orleans en pure swing. Vanavond toont hij zijn passie voor musette, met een timbre dat lang nazindert.

De melodieƫn zijn vaak gekend en liggen goed in het gehoor, maar zijn daarom zeker niet minder te appreciƫren. De zang van Standaert komt zonder microfoon goed tot zijn recht in deze bruine kroeg, waarbij men al eens uit de bol gaat en geniet van een glas Waaslander, het concertbier van de avond. Tijdens 'Lauretta' van Richard Galliano zie je in gedachten Lauretta al zwalpend door de straten van Parijs, overgeleverd aan de nacht en zijn willekeur. Jammer dat er geen absint op de drankkaart staat; dan zou het plaatje compleet geweest zijn. De muziek ontvouwt zich in een verhaal waarbij de gitaar vertelt, de bas beaamt en de solo op accordeon het geheel accentueert, met verfijnde accenten op bugel door Standaert.

De tango (over moodswing gesproken) bekoort iets minder bij aanvang, maar mondt nadien uit in een lied waarbij de hele groep swingt als gek en de klanken opgaan in een hypnotiserend geheel. Het is stijlvol. De muzikanten doen hun ding en ze doen dat goed, zowel in alle hevigheid als bij rustige, akoestische momenten. Vooral het uitvoerig sluitstuk valt in de smaak; niet alleen de band swingt, maar ook het publiek kan de benen niet meer bedwingen en danst voluit mee.

Het bisnummer krijgen we er graag nog bij, onderhoudend doch dwingend. Deze compositie is het favoriete stuk van de band, maar ook van ondergetekende. Een warme en verkwikkende afsluiter.

Klik hier voor foto's van dit concert door Cees van de Ven.

(Jos Demol, 25.7.12) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.