Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Festival
North Sea Jazz 2012 Part 5


De thematische bakens zijn op de afsluitende dag minder richtinggevend dan de eerste twee dagen. Ondanks het gegeven dat wederom een boeiende muzikale zoektocht gaat plaatsvinden, slaat bij menig bezoeker een gevoel van melancholie toe omdat het slotakkoord aanstaande is. Een geheel nieuw seizoen aan muziek op de diverse podia tempert niet het gevoel dat dit grootse jazzspektakel weer voor een jaar wordt beëindigd.

Deze mijmeringen verdwijnen snel bij het eerste optreden van Joshua Redman en The Bad Plus. Zij laten er geen twijfel over bestaan dat de blazer, als 'artist in residence', wederom gedreven en vakkundig te werk gaat. Door de verbintenis aan te gaan met het onstuimige, onorthodoxe pianotrio blijkt Joshua Redman zijn ultieme troefkaart voor de laatste dag van het festival te hebben bewaard. In de geest van het handelsmerk van The Bad Plus - pakkende, geconstrueerde avant-garde met een herkenbare groove van rock en pop - weet de saxofonist te excelleren. De hoornist is er zelfs debet aan dat de The Bad Plus meer overhelt naar de jazz met een meer diende rol van de ritmesectie. Het zijn de fantasierijke en krachtig dansende uithalen die bij vlagen om niets anders vragen.

Waardig maar niet zo zeer verrassend is het optreden van 'leading' pianist Brad Mehldau. In de Hudson, normaliter niet fluisterstil, kun je deze keer een speld horen vallen. Het toegestroomde publiek krijgt waarvoor het gekomen is: poetry-in-motion in vaak herkenbare composities. Licht, rekbaar, al even harmonieus als ritmisch, wordt de fantasievolle Mehldau, figuurlijk en bijna letterlijk de vleugel ingezogen.

De dansende en meer fusiongerichte en dappere stijl van Hiromi staat hierbij enigszins in de schaduw. De frêle Japanse weet ook begeestering maar meer ongeremde speeltrant te koppelen aan muzikale virtuositeit. Na een vleugje innemend spel van de breekbare Jim Hall gaat het enigszins mis bij de aanzuigende werking van de popsterren Janelle Monae en D'Angelo. Uitloop en vertragingen zorgen voor een desillusie en drijft een deel van het publiek naar het onlosmakelijke slot, waarin de oude rotten Benny Golson en voormalig 'activist' Archie Shepp als vanouds acteren. De korte kennismaking binnen het genre wereldmuziek in de Congo brengt het warme stemgeluid van Fatoumata Diawara gelardeerd met Afrikaanse ritmes.

De slotscene in dezelfde zaal zorgt voor een niet alledaagse samensmelting tussen de Malinese diva Omou Sangaré en de banjospeler Béla Fleck. Na een blue-grass intro door de banjomaestro sluit de majestueuze Sangaré zich aan, begeleid door een zangeres, een spetterende kamale ngoni-harpspeler, een bassist en een percussionist. Melodisch en geëngageerd, met verbeeldingskracht en vol avontuur vindt een geslaagde kruisbestuiving plaats.

Klik hier voor een fotoverslag door Louis Obbens van de derde en laatste dag van North Sea Jazz 2012, zondag 8 juli.

Labels:

(Louis Obbens, 24.8.12) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.