Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Modern telepathisch samenspel

Tom Rainey Trio ft. Mary Halvorson & Ingrid Laubrock, vrijdag 26 oktober 2012, Paradox, Tilburg

Het trio muzikanten treedt de afgelopen jaren meestal, onder wisselend leiderschap, in dezelfde basissamenstelling op. Onder de noemer van het Tom Rainey Trio wordt deze avond een nieuwe dimensie toegevoegd aan de verfijnde wereld van de avant-garde jazz. Vooral door het aanbrengen van andere muzikale accenten. Nauwelijks waarneembaar maakt de leidende rol van Tom Rainey indruk door zijn ingenieuze, vloeiende ritmiek. De brede benadering van zijn elegante drumspel en de veelvoud aan gehanteerde drumstokken zorgen voor een bijna onmetelijke kleurrijkheid en reikwijdte van zijn slagcombinaties. Luisterend en freewheelend gaat Rainey met drive en subtiliteit de dialogen aan met saxofonist Ingrid Laubrock en gitarist Mary Halvorson. Zonder het muzikaal geheel uit het oog te verliezen. Overall gesproken is er muzikaal veel gaande. De nummers komen organisch tot stand, of er nu agressief of ingetogen gespeeld wordt, of een beetje van beide.

Met name de ontwikkeling in het karakteristieke en eigenzinnige gitaarspel van Halvorson is opzienbarend. Het gehanteerde gitaaridioom - van knisperend puntig spel, de behendigheid van de aangebrachte versieringen tot de zwaarmoedige dissonanten - zijn bij vlagen van een hartverscheurende schoonheid. Ook de galm en de vol vervorming gespeelde intermezzo's, in samenspraak met de vertraging in haar spel door het veelvuldig gebruik van het volumepedaal, maken haar improvisaties even onvoorspelbaar als uniek.

Ook de vernieuwende dadendrang van saxofonist Laubrock wekt verwondering. Zij is in staat om binnen de complexiteit van de composities haar ziel op de sax te laten horen. En ze schuwt niet om de humor in haar spel toe te laten, om bijvoorbeeld het geluid van een verroeste fluitketel muzikaal te imiteren. In de interacties met Rainey en Halvorson toont Laubrock spaarzaamheid door na effectieve stiltes fladderend en uitgestrekt te soleren. De saxofonist, deze keer alleen op tenorsaxofoon te horen, bedient zich van een warm, expressief, maar sober geluid. Zoekend naar variatie, soms gefragmenteerd, maar altijd vol dynamiek op zoek naar creatieve vondsten.

De muziek is van een hoog abstract gehalte, maar de collectieve uitspattingen bieden steeds nieuwe uitvalswegen en herkenbare wendingen vol dramatiek. Deze worden bovenal gevoed door het moderne, creatieve en telepathische spel van beide dames.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Louis Obbens.

Labels:

(Louis Obbens, 11.11.12) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.