Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Cd
Sarah Vaughan & The Basie-Ites - 'No Count Sarah / After Hours At The London House' (Master Jazz, 2012)

Opname: 1957-1958

Uitgerekend in de tijd dat vocaliste Sarah Vaughan veelal werd gekoppeld aan suikerzoete strijkorkesten, de late jaren vijftig, maakte ze een paar van haar beste jazzgeoriƫnteerde albums. Twee daarvan, 'After Hours At The London House' en 'No Count Sarah', zijn hier bijeengebracht.

Arrangeur Thad Jones lijkt niet goed te kunnen kiezen tussen een commerciƫle, dichtgemetselde aanpak en de meer open approach die karakteristiek was voor de Basie-band. Maar wanneer hij het orkest (zonder de Count, dus) en de zangeres wat meer lucht geeft, klinkt Vaughan meteen een stuk vrijer en jazzier.

Haar 'instrumentale' kant toont ze in 'No Count Blues' en 'Stardust'. Haar interpretatie van die laatste song ligt vrijwel op hetzelfde niveau als die van Louis Armstrong anno 1931, de mooiste vocale uitvoering ooit van Hoagy Carmichaels klassieker. 'At The London House' is een soort jamsessie met leden van haar eigen trio en gasten uit Basie's orkest. Het is de avond dat ze de weg heel charmant kwijtraakt in 'Thanks For The Memory'. Om met Armstrong te spreken: now you has jazz.

Labels:

(Eddy Determeyer, 17.2.13) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.