Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Ceramic Dog creëert wereld van dolende zielen

Uptown/Downtown, zaterdag 23 februari 2013, Bimhuis, Amsterdam

Bij betreding van de zaal is een in purper licht gehulde bühne zichtbaar. Samen met de rekwisieten vormt dat een bijna mythisch tableau vivant: een verlaten landschap van kabels en staal. Het beeld wordt echter ontregeld door de aanwezigheid van een sleetse Fender Jaguar-gitaar, gelijk een schildknaap die op zijn meester wacht. Onbedoeld is dit beeld een goede metafoor voor wat komen gaat. Sober, dreigend en onpeilbaar. Marc Ribot zelf is gehuld in een donker, groezelig colbert en draagt zware zwarte schoenen. Zijn vriendelijke gezicht getooid met leesbril geeft een verrassend contrast. Welke schijn bedriegt?

Ceramic Dog komt van het Franse 'Chien de Faïence'. Een uitdrukking voor 'bevroren emotie'. De hangende stilte voordat het gevecht losbarst. In dat licht bezien is het podium als een boksring zonder touwen. De Jaguar in de handen van sluwe vechter Ribot, zal tegenstanders met angst vervullen en uiteindelijk ook echt verpulveren. Dit gehavende, maar ook fier geheven wapen is onoverwinnelijk. Overal waar Marc Ribot zal verschijnen, is hij in aankondigingen op voorhand een gelauwerde held. En het mag inderdaad worden gezegd: never a dull moment, wanneer Ribot de arena betreed.

Ceramic Dog bezweert universele angsten door ze zelf op te roepen. Horror is niets meer dan een theatrale vertaling van menselijke tekortkomingen. Demonen verjaag je door jezelf nog demonischer voor te doen. Beethoven, Wagner, Stravinsky, Ribot is in dat opzicht een logisch rijtje. Componisten die muziek doordrenken met retoriek. Het rauwe, het broeierige, zindering, schrille angstkreten en climaxen zijn terugkerende stijlfiguren waarmee hun muziek is doordrenkt.

Ribot kiest duidelijk voor een zelfkant, wanneer hij beelden oproept van outlaws en onderkoelde hysterie. In een vrije combinatie van elementen uit blues, rock en punk kiest hij steeds het pad van onwaarschijnlijke wendingen. Ribot wordt volledig een met zijn gitaar. Waar hij begint met aftasten van de snaren, soms in stille mijmering, ontstaan machinale explosies. Sluw slaat hij toe als een roofdier, om in het heetst van de strijd zijn prooi te verscheuren. De licks die hij maakt, zijn in hoge mate extreem en tarten het bevattingsvermogen. In een aan waanzin grenzende werkelijkheid speelt Ribot een spel van schrille contrasten. Aangespoord door dit gitaargeweld doet drummer Ches Smith verwoede pogingen om zijn bekkens te vernietigen, en creëert daarmee overweldigende symfonische extases. Shahzad Ismaily zorgt met zijn basgitaar, synthesizer, elektronica en percussie voor een aantal meditatieve uitstapjes. Deze contrasten geven weliswaar enige rust, maar zijn lastig te hanteren.

Een van de oerprincipes in muziek blijft het spel van tegenstellingen. Snel versus langzaam, hard versus zacht, uitbundig versus verstild etcetera. Hoewel het beeldend vermogen en de bijna fatale wanhoop in de muziek van Ceramic Dog overheerst, is er ook ruimte voor bezinning en atmosferische, zelfs lyrische strofen. Goedgeluimdheid bloeit op in vlagen Americana en surrealistische droombeelden. Humor schuilt in de geluidseffecten, die doen denken aan de elektronische experimenten, zoals die in de vijftiger jaren werden toegepast door André Popp. Ook de gecoverde versie van Paul Desmonds 'Take Five' en zelfs naar funk neigende grooves geven ruimte voor enige opluchting.

Ceramic Dog presenteert op deze avond de nieuwe release 'Your Turn'. Dit album sluit goed aan op het concert, maar wijkt er wezenlijk van af in stijl en afwerking. De productie is gladder, de muziek neigt meer naar rock en punk, en er zijn meer vocalen. Als geheel is het album wat meer ingetogen en beter gedefinieerd. Wie zich kan permitteren om het volume flink op te voeren zal qua beleving toch in de buurt komen van het live-optreden.

Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens.

Labels:

(Unknown, 30.3.13) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.