Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Concert
Een maximum aan inlevingsvermogen
Fay Claassen, zaterdag 23 maart 2013, LantarenVenster, Rotterdam

In mei van dit jaar is het al weer 25 jaar geleden dat Chet Baker overleed door een val uit het raam van een Amsterdams hotel. Om hem te herdenken zijn er dit seizoen verschillende muzikale projecten, onder andere de concertreeks 'Remembering Chet Baker' van jazzvocaliste Fay Claassen.

Claassen is geboren in Nijmegen en opgeleid aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag. Ze geeft les aan Codarts, een hogeschool voor de kunsten te Rotterdam, en woont sinds zes jaar in Keulen. Vanaf 2000 heeft ze meerdere cd's uitgebracht. In 2006 was dat de dubbel-cd 'Two Portraits Of Chet Baker'. Dit album, dat in het Amerikaanse blad All About Jazz werd uitgeroepen tot 'Best Vocal Album of The Year', vormt ook de basis voor het concert van deze avond.

In de eerste helft van het programma worden door baritonsaxofonist Jan Menu bewerkte en gearrangeerde nummers gebracht van het beroemde pianoloze Gerry Mulligan Quartet uit de vroege jaren vijftig, zoals 'Line For Lions', 'Swinghouse' en 'Walking Shoes'. Hierbij neemt Claassen vocaal de trompetpartij van Chet Baker voor haar rekening, terwijl Menu de partij van Gerry Mulligan op zich neemt. Op drums worden ze ondersteund door John Engels, die samen met bassist Hein van de Geijn destijds Baker begeleidde tijdens het beroemde Tokyo-concert in 1987. Op bas speelt ditmaal de al jarenlang met Claassen bevriende Frans van der Hoeven, "want Hein is naar Zuid-Afrika gegaan... nou, dan moet 'ie het zelf maar weten", aldus Fay.

Fantastisch hoe deze zangeres haar stem kan laten klinken als een muziekinstrument en hoe mooi het geluid samengaat met het geluid van de baritonsax. Op het gebied van improvisatie steekt Claassen met kop en schouders uit boven andere zangeressen van deze tijd. Ze scat erop los en haar melodische lijnen klinken subliem. Ze tilt je op en voert je mee.

Als extraatje bij deze tribute worden er op de wand achter de band stemmige zwart-witbeelden geprojecteerd van Chet Baker. Daarnaast draagt Claassen een paar keer een stuk voor uit het boek van de Nederlandse Chet Baker-biograaf Jeroen de Valk. Een aardige afwisseling, maar persoonlijk hoor ik haar liever zingen.

De tweede helft van het concert bestaat uit prachtige Chet Baker-songs. Jan Menu krijgt een pauze en de band wordt aangevuld met Kris Goessens (in plaats van Karel Boehlee in de originele band) op piano en Jan Wessels op trompet. Naast bekende songs als 'Let’s Get Lost', 'My Funny Valentine' en 'I Fall In Love Too Easily' komen er ook nummers voorbij die niet op 'Two Portraits' staan. Zo is er een lekker duet van Claassen en Wessels in het mooie 'Just Friends' en een soort medley van 'She Was Too Good To Me' en 'With A Song In My Heart', waarin Menu zich weer bij de band voegt. Geëindigd wordt met het door Elvis Costello geschreven 'Almost Blue'.

Dit is Fay Claassen op haar best. Ze vertolkt de lyrische songs met een maximum aan inlevingsvermogen, haar zuivere stem ontdaan van overbodig vibrato en met soms een klein hees ruisje. Mellow!

Als toegift genieten we van 'It Could Happen To You', waarin Claassen de twee Jannen (Menu en Wessels) zover krijgt een stukje met haar mee te zingen.

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert door Monique van der Lint.

Labels:

(Monique van der Lint, 10.4.13) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.