Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Cd
Bill Evans - 'Blue In Green' (Documents, 2013)

Opname: 1955-1960

Voor een spotprijsje krijg je op tien cd's niet slechts een overzicht van de ontwikkeling van pianist Bill Evans, van onbekend begeleider tot superster, maar haal je en passant 'Kind Of Blue' in huis, het meesterwerk van trompettist Miles Davis. Je hoort hoe hij reeds op zijn debuut zijn formidabele techniek etaleert, inclusief zijn bijzonder fraaie toucher.

Evans debuteerde achter de volstrekt obscure Lucy Reed, die zó uit het zangklasje van Frau Kledder de opnamestudio is binnengestapt. Brr. De overige dienstverbanden zijn, in chronologische volgorde, met Charles Mingus, Eddie Costa, Art Farmer, Frank Minion en George Russell.

Een opmerkelijke lijn lijkt richting 'Conversations With Myself' te gaan, het iconische album uit 1963, waarop Evans via multitracking een gesprek aangaat met zichzelf. Die plaat valt overigens buiten het tijdsbestek van de onderhavige box. In het nummer 'Speak Low', dat op zijn eerste lp onder eigen naam te vinden is, speelt hij een dialoog in contrapunt met zichzelf. Dat effect herhaalt zich in verhevigde mate op 'The Ivory Hunters', een plaat die hij met Bob Brookmeyer maakte, die voor deze gelegenheid de trombone thuis had gelaten en uitsluitend piano speelde. Twee jaar later duelleerde Bill Evans met collega Paul Bley in het orkest van componist George Russell.

Inmiddels hebben we kunnen constateren dat de bejubelde ontvoogding van het pianotrio rond 1959 is begonnen – waarmee Evans een jaar na Ahmad Jamal op een soortgelijk spoor was beland.

Labels:

(Eddy Determeyer, 4.7.13) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.