Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




In memoriam
Roy Campbell Jr.


Toen vrijdagavond via Facebook het nieuws binnnenkwam dat trompettist Roy Campbell overleden was, kon ik het echt niet geloven. Hij was pas 61 en voor zover ik weet ook niet ziek. Maar gaandeweg kwamen de berichten ter bevestiging binnen van andere muzikanten en vrienden.

Campbell werd geboren in Los Angeles in 1952, maar verhuisde al snel naar New York. Hij leerde op jonge leeftijd piano spelen, en trompet, en nadien ook dwarsfluit en viool. Trompet werd echt zijn ding, en dankzij het Jazzmobile-programma - een initiatief om achtergestelde buurten ook toegang tot kunstonderwijs te geven - kreeg hij les van gerenommeerde trompettisten, zoals Kenny Dorham en Lee Morgan. Hij richtte al snel zijn eigen bands op en was ook sessiemuzikant. Van 1990 tot 1992 leefde hij in Rotterdam, waar hij onder andere de leiding had van het Thelonious Monk New World Orchestra. Hij ging terug naar New York en dook nu 100% de free jazz in.

Zijn 'Other Dimensions In Music', uitgebracht bij Silkheart in 1989 en uitgevoerd met Daniel Carter, William Parker en Rashid Bakr, is nog altijd een van mijn favoriete albums, en de stijl zou kenmerkend worden voor Campbells muzikale aanpak. Geen chaos, geen volume, geen noise, maar trage, intense en open muziek die zich ontwikkelt op het moment zelf, in het moment eigenlijk, met fraseringen die elkaar omcirkelen en aanmoedigen, zonder vaste ritmes of andere afspraken. Alles kan, als het maar lyrisch en soulful is, en flarden blues en Arabische en Afrikaanse invloeden mengen zich in de muzikale conversatie. Hij speelde in een aantal fantastische bands, waaronder William Parker's Little Huey Creative Music Orchestra, een ensemble waarin de hele free-jazz scene van New York zich kon uitleven, The Nu Band en Exuberance. Recentere bands zijn de Albert Ayler Tribute Band, met Joe McPhee, William Parker en Warren Smith, en het Stone Quartet, met Joëlle Léandre, Marilyn Crispell en Mat Maneri.

Sterke aanraders uit zijn eigen oeuvre zijn de albums 'Ethnic Stew And Brew', een trio met bassist William Parker en drummer Hamid Drake, en 'The Gift – Live At Sangha', een trio met violist Jason Kao Hwang en drummer William Hooker.

Ondanks de verscheidenheid aan bands bleef Campbell zijn eigen sound houden en is hij vaak ook betekenend geweest voor de uiteindelijke klankkleur en de kwaliteit van het eindresultaat. Zijn stijl was lyrisch, maar ook fysiek, ingetogen en uitbundig, nooit luidruchtig, maar wel krachtig. Hij is een van de muzikanten die me altijd diep hebben aangesproken, wiens klank ergens galmde in mijn binnenste. Hij is ook een van die muzikanten die met ruimte en openheid weet om te gaan, die een verhaal kan vertellen en tegelijk ook de perfecte teamspeler is. Ik heb hem persoonlijk een aantal keer ontmoet en gesproken, na concerten in België en in New York. Hij was een uiterst vriendelijk man, luisterend en geïnteresseerd. Zijn overlijden zal een groot gemis betekenen voor de moderne muziek, maar we kunnen dankbaar zijn voor het fantastisch repertoire dat hij ons heeft geschonken.

Labels:

(Stef Gijssels, 12.1.14) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.