Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 




Concert
Sensationeel Sacred Concert
Dutch Spirit Bigband & koor 1 Voor 12, zaterdag 10 mei 2014, Immanuelkerk, Groningen

Duke Ellingtons 'Sacred Concert' live in de provincie?! Gekker moet het niet worden. Het is nochtans een onloochenbaar feit dat ruim tweehonderd kerkgangers op 10 mei in de Groninger Immanuelkerk gebiologeerd zaten te luisteren naar de verrichtingen van de plaatselijke Dutch Spirit Bigband en het koor 1 voor 12.

De 'Sacred Concerts', waarvan oorspronkelijk drie versies hebben bestaan, hoor je uiterst zelden live uitgevoerd. Het werk, destijds door de componist gekarakteriseerd als "de grootste kans die ik ooit heb gekregen", staat bij veel jazzliefhebbers in een kwade reuk. Het oordeel varieerde van 'zwak' tot 'kitsch'. Inderdaad hebben de 'Sacred Concerts' in melodisch opzicht relatief weinig te bieden. Het meest memorabele onderdeel, 'Come Sunday', dat versneld terugkeert als 'David Danced Before The Lord With All His Might', dateerde al van 1943. Was met andere woorden al twintig jaar oud toen Ellington zich aan het schrijven van zijn opus zette. Nieuw was de toevoeging van een koor aan de mix. De componist was altijd al gefascineerd door de instrumentale mogelijkheden van de menselijke stem – dat begon ooit in 1927/28, met Adelaide Hall en Baby Cox. Maar dit was dus de eerste keer dat hij koormuziek serieus integreerde.

De koren die Ellington aanvankelijk gebruikte zongen unisono en ik neem aan dat hij aangenaam verrast zou zijn door de harmonisering van dirigent John Damsma. Diens koor 1 Voor 12 bestaat uit vocalisten met ruime ervaring in het close harmony-genre. Hij besteedt veel aandacht aan harmonische finesse – wat dat betreft zouden de Four Freshmen model hebben kunnen staan voor zijn aanpak. Met name zijn smeuïge alten zijn om te zoenen. Toegegeven, Damsma beschikt niet over een Jon Hendrix of een Alice Babs, de vocale sterren van de oorspronkelijke 'Concerts'. Maar hij heeft wel degelijk Marja Kootte, een sopraan die ook verbijsterend diep kan gaan. Zodoende werd 'Come Sunday' misschien wel indrukwekkender dan het origineel(!) Voor Kootte leek dat nog slechts de springplank naar 'T.G.T.T (Too Good To Title)', waar haar stem buitenaardse proporties aannam. Ja, als ze daar in de hemel ook zo zingen, wil ik er best een tijdje wezen.

Harry Broekmans Dutch Spirit, dat dezer dagen zijn zilveren jubileum viert, bestaat uit getalenteerde amateurs en (semi-)professionals. Vanzelfsprekend is de band qua sound minder geprofileerd en in feite niet te vergelijken met het origineel. Broekman beschikt ook niet over een Cootie Williams, over een Johnny Hodges, een Russell Procope. Maar altist Ralf Hogenbirk misstaat de mantel van Hodges allerminst – al is zijn frasering heel anders. En Bas van den Broek blijkt niet alleen een gruwelijke growler, ook 'open' maakte hij indruk met sterk en consistent werk in het swingidioom.

Bij dat alles viel op hoe voorbeeldig orkest en koor geïntegreerd en uitgebalanceerd waren. Dat Damsma het hele circus in zijn eentje dirigeerde was daar ongetwijfeld mede debet aan. (Duke gebruikte afzonderlijke koordirigenten.) Wat ook hielp was de fantastische akoestiek van de kerk. Lekker droog, wat vermoedelijk te maken had met zowel de verhoudingen als de vormgeving van de muren. Ook wat dat betreft was Ellington in het nadeel; die had te maken met godsgruwelijk galmende godshuizen.

Dit project stond niet geprogrammeerd op de International Duke Ellington Conference, die onlangs in Amsterdam plaatsvond en dat is onbegrijpelijk. Werkt de grapevine in deze tijden van dat alom geprezen internet niet meer zo best, amigo's? Hoe dan ook, dit 'Sacred Concert' moet gehoord worden. Aangezien Swingin' Groningen in de mottenballen terecht is gekomen (logisch: hoofdsponsor NAM heeft alle reserves opzij gezet in afwachting van de Grote Schok), lijkt het Maastrichtse Musica Sacra een mooie optie. Maar ook het Rotterdamse North Sea Jazz Festival, waar op het laatste moment altijd wel een of twee acts afzeggen, zou een goeie kandidaat zijn. Ze zouden natuurlijk tegen elkaar op kunnen bieden, Maastricht en Rotterdam.

Klik hier voor foto's van dit concert door Willem Schwertmann.

Labels:

(Eddy Determeyer, 20.5.14) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.