Cd
Lionel Hampton and his Orchestra - 'That’s My Desire' (Doctor Jazz, 2014)
Opname: 1 november 1947 - 29 juni 1948

Vibrafonist en orkestleider Lionel Hampton had altijd een goede neus voor het geluid van zijn tijd. Zijn publiek verwachtte spektakel, primair, maar ook zinderende ballads, waarin hij zijn muzikaliteit kwijt kon.

De kwaliteit van de populaire muziek was, na een bloeiperiode het decennium daarvoor, in de tweede helft van de jaren veertig op een historisch dieptepunt beland. 'You Can’t Be True, Dear' van orgelaar Ken Griffin; 'Cruising Down The River' door het snotorkest van Blue Barron; Frank Sinatra, die met het schaamrood op de kaken de 'Woody Woodpecker Song' kakelt. Dat soort meuk was toonaangevend. Dus had de Hamp in de zomer van 1947 ook een aantal van die niemendalletjes opgenomen. Maar tijdens dansavonden werd er uit een heel ander vaatje getapt. Hoe dat in zijn werk ging, horen we op deze door het tijdschrift Doctor Jazz uitgebrachte onbekende opnamen, voor het merendeel vastgelegd tijdens engagementen in de Meadowbrook in Culver City. In nummers als 'Oh, Lady Be Good' ging het orkest helemaal stuk. Hier horen we opwindende tenor- en trompetbattles en een band die zich met onvermoeibaar riffwerk van climax naar climax spoedt.

In een enkele song mocht Herman McCopy zich spiegelen aan Billy Eckstine, de toonaangevende en meest sexy zwarte crooner van het moment. Maar omdat tegelijkertijd bebop hoogtij vierde, worden we ook getrakteerd op modernere werkjes. Zoals het sfeervolle 'Loneliness', met eerste alt Bobby Plater op fluit, dat niet zou misstaan als soundtrack voor een film noir. Is het een arrangement van bassist Charlie Mingus, die kort tevoren bij het orkest was aangeschoven? Het zou zomaar kunnen: van de antecedenten van het nummer is niets bekend. 'Mingus Fingers', het verbazingwekkende opus van de bassist, is hier met een live-uitvoering vertegenwoordigd, zes dagen na de plaatopname. De langzaam verschuivende klankkleuren, de ongewone akkoorden en het driftige pizzicato van Mingus maakten destijds veel indruk. Toen hoornist Willie Ruff in 1955 bij Hampton kwam te werken zat 'Mingus Fingers' nog in het bandboek – maar sinds het vertrek van de bassist was het kennelijk nooit meer gespeeld.

Deze cd is te bestellen via de website van

Labels: cd

(Eddy Determeyer, 23.7.14) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.