Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd / Concert / Jazztube
Carla Bley/Andy Sheppard/Steve Swallow - 'Andando El Tiempo' (ECM, 2016)

Opname: november 2015
Carla Bley Trio, vrijdag 15 juli 2016, Bimhuis, Amsterdam

Bij het Carla Bley Trio is het geheel beslist meer dan de som der delen. Pianiste Carla Bley, bassist Steve Swallow en saxofonist Andy Sheppard, zorgen voor perfect samenspel. Aan alles is te merken dat deze drie musici elkaar door en door kennen en volledig op elkaar zijn ingespeeld.

De nummers gespeeld tijdens dit concert komen alle, op één na, van Bley zelf. Doorwrochte, volledig gecomponeerde stukken. Wat dat betreft heeft het meer weg van kamermuziek dan van jazz, al voldoet de muziek verder volledig aan de term 'jazz'. Maar dat doorgecomponeerde karakter is wel een belangrijk kenmerk. Het trio staat ook in dienst van die composities en klinkt dan ook menigmaal bijna als één instrument, zo goed valt alles samen. Dat triogeluid, daar gaat het om. De afzonderlijke rollen zijn daaraan ondergeschikt, zelfs in de solo's.

Het zijn dan ook bijzondere composities die het trio ten gehore brengt. Allereerst wordt het complete album dat het trio onlangs voor ECM opnam, 'Andando El Tiempo' uitgevoerd, met als absoluut hoogtepunt de driedelige suite waarnaar het album is vernoemd. Het stuk gaat over verslaving en het afkickproces, in dit geval van medicatie.

In het eerste deel 'Sin Fin' staat het proces van erkenning centraal. Het moment waarop begint te dagen dat er sprake is van verslaving. Bley kiest hier voor een poëtische, melancholieke melodie, met belangrijke rollen voor haar eigen nadrukkelijke en tot op het bot uitgeklede pianospel en voor Sheppards spel op tenorsax. Gruizig en met veel lucht verklankt hij de melodie. Het tweede deel 'Potación De Guaya' handelt over de fase van schuldgevoel. Je weet dat het niet goed zit, maar bent nog niet in staat daar iets aan te veranderen. Bley weegt hier haar noten, de triestheid invoelbaar makend. Iets waar Swallow in zijn solo eveneens in slaagt. De toon van zijn vijfsnarige bas leent zich uitstekend voor dit stuk. Tot slot is daar 'Camino A Volver'. De verslaafde heeft zijn weg naar boven te pakken. Er is ruimte voor een positieve noot en een dansbaar wiegend ritme. Maar het blijft ingetogen en breekbaar, we zijn er nog niet.

Naast de stukken van dit onvolprezen album horen we de splinternieuwe compositie - volgens Swallow een week oud - 'Copycat'. Het maakt niets uit. Dit klinkt even goed als al het andere. Opvallend bij dit trio is ook dat Swallow regelmatig de melodie verklankt, daar leent die vijfsnarige bas zich goed voor, en dat Bley in de begeleidende rol acteert. 'Rut' is een mooi voorbeeld van deze taakverdeling. En ook hier is het Sheppard die met subtiel spel de melodie verder inkleurt.

Bijzonder is ook de enige cover die gespeeld wordt, 'Misterioso' van Thelonious Monk. Wat begint als een soort van ritmische dans, verwordt al snel tot een blues dankzij Swallows vette groove en Bley's puntige accenten op piano. Geweldig is ook haar solo. Swingen met zo weinig noten, het is niet iedereen gegeven. Daarvoor moeten we bij Bley zijn.

Concertfoto: Roland Huguenin

In de Jazztube hierboven zie je een live-uitvoering van 'Andando El Tiempo' door het Carla Bley Trio op 25 oktober 2015 in New Morning, Parijs.

Labels: , ,

(Ben Taffijn, 30.7.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.