Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd
Flin van Hemmen - 'Drums Of Days' (Neither Nor, 2016)

Opname: 22 juni 2014

De Nijmegenaar Flin van Hemmen, drummer en pianist, inmiddels residerend in New York, bracht onlangs zijn eerste cd als bandleider uit: 'Drums Of Days'. Op het album blinkt hij uit in minimalistische fijnzinnigheid. Van Hemmen is een man van weinig noten. Iets wat eveneens geldt voor gitarist Todd Neufeld en bassist Eivind Opsvik, de twee andere leden van het trio.

Bij Van Hemmen schuilt het geheim dan ook in de nuance. Wat dat betreft linkt zijn werk inderdaad sterk aan de gecomponeerde muziek. Van Hemmen geeft zelf ook aan dat zijn inspiratie daar ligt: "The music on 'Drums Of Days' raises new questions, born from both my own accumulation of musical experiences and a strong desire to go into new territory. As far as I can tell the content presented lacks an existing stylistic context. When looking to describe one can think of stylistic genres ranging from Romanticism to minimalism, the avant-garde and Modern classical. Furthermore, tone clusters inspire singable melodies, and an aleatoric/chance element is warmly welcomed."

In 'Aching Arches' horen we vanuit de verte muziekopnames van een orkest, aangelengd met enige pianoaanslagen van Van Hemmen. Een vervreemdend moment dat, via een drone-achtige passage, uitmondt in weer dat kenmerkende, bedachtzame pianospel. Pianospel ook waarin iets van spannende verwachting doorklinkt. Het nummer bergt ook een gedicht in zich. 'Tide' van Eliot Cardinaux, dat in een soort van canon door verschillende stemmen wordt uitgesproken en waarvan het geluid zich op een boeiende wijze vermengt met de diverse instrumenten. Wonderschoon is de passage waarin Opsvik een gevoelige snaar weet te raken, ondersteund door Van Hemmen op percussie. In de drie korte delen die samen 'Sensitive Chaos' vormen gaat het trio nog een stap verder. Hier ontbreekt inderdaad iedere structuur. Wat we ervoor in de plaats krijgen is een ingenieus en inderdaad sensitief klankcollage, te vergelijken met een abstract schilderij.

In 'Vorpmi Tsal' treffen we Van Hemmen wederom achter het drumstel. In combinatie met Neufelds puntige gitaarspel en Opsviks accenten op de bas klinkt het stuk als het rumoer van de grote stad, inclusief de daarbij behorende nervositeit. Maar het meest verrassend is wellicht de afsluiter 'Ives'. Het begin, met Van Hemmen op piano, doet klassiek aan en dan is het ineens stil. Het blijft zo lang stil dat je als luisteraar denkt dat het nummer is afgelopen, alleen klopt dat niet met de tijdsaanduiding op het cd-hoesje. En ineens weet je waarom het zo lang stil is! Van Hemmen is achter zijn drumstel gekropen en deelt ferme slagen uit. Het is gedaan met de rust die de eerste twee minuten kenmerkte. Hier klinkt de hectiek van 'Vorpmi Tsal'. Tot Opsviks melancholische basspel wat evenwicht brengt, het drumspel uiteindelijk wegdrukt en het geheel naar een stemmig einde voert.

Klik hier om te luisteren naar twee tracks van dit album: 'Drums Of Days' en 'Vorpmi Tsal'.

Labels:

(Ben Taffijn, 26.7.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.