Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd
Øystein Blix – 'Conditions' (Losen, 2016)

Opname: 24-26 juni 2015

Op het eerste gezicht doet dit project van trombonist Øystein Blix denken aan het album 'Close Enough' van saxofonist Paul van Kemenade. Waar die laatste het beroemde renaissancekoor Cappella Pratensis gebruikte, heeft Blix het Mimas Mannenkoor van Ursa Lab tot zijn beschikking.

Op het tweede gehoor zijn de verschillen opvallender dan de overeenkomsten. Om te beginnen is het Noorse vierstemmige koor groter en zingt het oorspronkelijk werk van Blix. Pratensis was destijds gewoon een van de vele exotische ingrediënten van de Tilburgse kermis van Van Kemenade. Hier is het koor gelijkwaardig aan de stemmen van de trombone, het slagwerk (van Aleksander Kostopolous) en de elektronica (bediend door gitarist Kristian Svalestad Olstad).

De spreekwoordelijke Noorse introspectie, die al zoveel landschappelijke impro heeft opgeleverd, het ene oor nog niet in of het andere lang en breed weer uit, die razendlekkere romige rommegrot wordt tot op zekere hoogte gerepresenteerd door Labs mannen. Maar zelfs daarvan kun je je afvragen, of ze niet veel liever gewoon stokvis eten, met bunost en een stevige pot Hansa-bier.

Nu is het album sowieso niet als typisch Noors te betitelen. Øystein Blix deed inspiratie voor 'Conditions' op toen hij in Italië verkeerde en daar de omstandigheden meemaakte waaronder zijn Italiaanse collega's moesten werken. Het koor zingt ook Italiaanse teksten (voor zover ik dat kan horen).

De contrasten tussen de koperkleur van de trombone, het ruimtelijke koor (opgenomen in de Kroken Kirke met zijn echo's), het droge drummen en de precies uitgemikte elektronica komen al mooi naar voren in het eerste nummer, 'Salvare L'Italia'. Het is de langste compositie van het album; tegen het eind gaat alles in de keukenmachine, zodat je slechts aan de hand van de sliertjes de oorspronkelijke instrumenten kunt identificeren.

'Sticazzi' begint als een spreekkoor, dat langzaam overgaat in staccato spraak. Bepaald indrukwekkend. Wanneer de overige instrumenten erbij komen blijft alles voortreffelijk gedoseerd en transparant. Geen instrument overheerst. En die Blix zelf is echt een soort hedendaagse Bill Harris.

Foto: Marius Hansen

Klik hier voor geluidsfragmenten van dit album.

Labels:

(Eddy Determeyer, 28.9.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.