Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


In memoriam
Leo Cuypers


Op 5 september jongstleden is pianist Leo Cuypers in Maastricht overleden. Hij behoorde vooral in de zeventiger jaren tot de meest spraakmakende pianisten van de Nederlandse avant-garde jazz. Hij won dan ook in 1973 de belangrijke Wessel Ilcken Prijs, de voorloper van de Boy Edgar Prijs.

Cuypers, die in 1947 in Heemstede geboren is, werd op zesjarige leeftijd met jazz geconfronteerd middels de platen - onder andere van Armstrong en Goodman - die zijn broers mee naar huis brachten. Thuis speelde iedereen piano, dus ook de jonge Leo. Op een gegeven moment echter kreeg hij belangstelling voor een drumstel. Nadat de familie in '64 verhuisde naar Maastricht, ging hij toch maar weer achter de piano zitten en nam hij les op de muziekschool. Niet met veel genoegen overigens. Hij vond zijn medeleerlingen maar 'boerenlullen' en hij hield er een traumatische afkeer van geschreven muziek aan over.

In 1969 neemt hij deel aan het Loosdrecht Jazz Concours, alwaar de jury - bestaande uit onder anderen Pim en Ruud Jacobs - de enigszins door Cecil Taylor geïnspireerde muziek van Cuypers beloonde met de hoofdprijs. Kort nadien is hij de vaste pianist in het Willem Breuker Kollektief en richt hij zijn eigen ensembles op. Hij speelt met de fine fleur van de toenmalige hedendaagse jazzscene, waaronder Theo Loevendie, Hans Dulfer, Han Bennink en Willem van Manen. Ook trekt hij de aandacht als componist met onder meer de succesvolle 'Zeeland Suite', de 'Johnny Rep Suite' en de talloze composities met humorvolle titels als 'Het Cowboylied Van Ome Piet', 'De Kruidenier Deelt Spliterwten', 'Hijgen Voor Een Ander' en 'De Zes Ongelikte Beertjes'.

Gedurende de jaren zeventig en tachtig is hij een zeer prominente musicus in de toen heersende actuele jazzscene. Veelvuldig treedt hij op met Breuker en in eigen combinaties. Steeds meer echter levert hij een gevecht met podiumvrees. Het resulteert in een drankprobleem, hetgeen zijn gezondheid ondermijnt. Uiteindelijk trekt hij zich terug uit het muziekleven en vestigt hij zich weer in Maastricht.

Dan is er in 1994 nog sprake van een comeback. Hij doet enkele solo-optredens en in 1995 verschijnt het soloalbum 'Songbook'. Nadien treedt hij nog een enkele keer op, totdat hij in 1998 tijdens een concert in het Tilburgse Paradox met altsaxofonist Paul van Kemenade na enkele minuten dronken van het podium valt. Sindsdien is het stil rondom hem.

In een interview in 'Zuiderlucht' met Paul van der Steen in 2012 kijkt Cuypers tevreden terug op zijn muziekleven: "Het heeft een paar aardige dingen opgeleverd, veel genot en ontiegelijk veel dames. Een heel avontuurlijk leven. Ik ben een zondagskind geweest."

Klik hier voor een interview met Leo Cuypers in de serie 'Jazzportretten' van de onvolprezen site Jazzhelden.nl.

Foto: Eric van 't Groenewout

Labels:

(Jacques Los, 14.9.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.