Cd
Corrie van Binsbergen - 'Self Portrait in Pale Blue' (Brokken Records, 2013)

Dit is niet de Corrie van Binsbergen die we kennen van de Brokken of van haar literaire avonturen. In haar uppie zit ze hier, in een studio in Osnabrück. Wegens een gebroken hand had ze een tijd niet kunnen spelen, ze had haar moeder verloren en vond het op haar 56ste zo langzamerhand tijd worden voor een tussenbalans.

De sfeer is contemplatief. Op geen enkel nummer scheurt ze erop los zoals we dat van haar Brokkentijd kennen. Naar aanleiding van een suggestie van haar technicus Chris Weeda had ze eerst een aantal achtergrondtracks vervaardigd. Dat kunnen dan geluidsvelden zijn, monochroom of langzaam van tint veranderend, baslijntjes, een bourdontoon, een met wah-wah pedaal vervormd patroon, van alles. Daaroverheen speelt ze dan haar improvisaties, die zoals gezegd een beschouwend karakter hebben.

De nummers heeft ze simpelweg nummers gegeven, dus van '1' tot en met '13'. De lengte loopt uiteen van driekwart tot acht minuten. '6' Is een soort psalm, of - beter nog - een litanie met een acht-maten melodietje: 3-2-3. Eigenlijk staat dat, kun je zeggen, symbool voor de hele schijf. Van enige bombast, die het Brokkenwerk soms kenmerkte, is hier geen sprake. Op '8' bereikt ze een soort ECM-loutering. Daar klinkt haar gitaar nog het meest uitgesproken vocaal. In '12' horen we zelfs vleermuizen zingen. De beste vliegers van het dierenrijk. Van Binsbergen bevindt zich in goed gezelschap.

Meer horen?
Op de

Labels: cd

(Eddy Determeyer, 28.2.14) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.