Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd
Vlek - 'Smoking Gun' (eigen beheer, 2014)
Opname: april 2014

Bij Nederlandse jazz en improvisatie hebben we vaak de oncontroleerbare neiging om aan Amsterdam te denken. Het zevenkoppige Vlek komt echter uit Noord-Brabant, de zone boven de Noorderkempen die probeert de ontsnappen aan de hegemonie van Noord- en Zuid-Holland en Utrecht. De muzikale verwantschap met de Amsterdammers is er wel, maar dit gezelschap vaart een eigen koers. Eigenzinnig, eclectisch en speels.

Er zijn voor deze kerels, die hun wortels hebben in de grond tussen 's-Hertogenbosch, Tilburg en Eindhoven, trouwens wel betere referenties dan - pakweg - het ICP Orchestra. Flat Earth Society bijvoorbeeld, om maar een voorbeeld te geven. Ook Vlek zit dikwijls op dat raakvlak tussen elektrische grootstadsmuziek en akoestische improvisatie, tussen Zappaiaanse rock en jazz, met uitstapjes richting funk, soul en Afrikaans getinte spielereien. Een weids stilistisch bereik, waar de enorme gezamenlijke ervaring vast aan bijgedragen heeft.

De band bestaat dan ook uit veelzijdige muzikanten en componisten (maar liefst zes van hen hebben daadwerkelijke composities bijgedragen aan 'Smoking Gun') die hun sporen al verdiend hebben met talloze andere projecten. In de frontlinie vind je de driekoppige blazerssectie van Edward Capel (sax, klarinet), Hans Sparla (trombone) en Jeroen Doomernik (trompet). Zij worden ondersteund door gitarist Jacq Palinckx en bassist Bert Palinckx (ooit nog de leiders van, inderdaad, Palinckx), toetsenman Bart Van Dongen en drummer Pascal Vermeer. Samen goed voor ruim 150 jaar ervaring.

Eclecticisme en humor zijn de twee opvallendste pilaren van Vlek en daarvoor hoef je niet verder te kijken dan het onbehouwen, kleurrijke artwork en veelzeggende titels. 'Smoking Gun' herbergt een trilogie over Vlekje ('Vlekje In Afrika', 'Vlekje En De 7 Kristallen Bollen', 'Vlekje En De Geheimzinnige Ster') die de wereld van Hergé op z'n kop zet met soulvolle, funky ambiance en tegendraadse avant-jazz met donkere fanfaredreiging in de buurt van Monks 'Brilliant Corners'.

Daartussen: een uitgebreide staalkaart met meer stijlen en ideeën dan beschikbare vingers. En toch strekt het hen ook tot eer dat ze niet meteen al die troeven ineens op tafel smijten, wat geleid zou hebben tot een kleurboek met zo'n wanordelijke chaos dat het een ideeëndiarree werd. In plaats daarvan wordt het regelmatig erg sober gehouden, waardoor 'Double Blues' opvalt door dat Spartaans stampende ritme en 'Icebreaker' door een bezoekje aan onvervalst rock-'n-rollterrein met knetterend gitaarwerk en opzwepende drum shuffles.

Maar ook: 'Traumwalzer', een ingetogen stukje dat helemaal tegemoet komt aan die titel, het zoekende verkeer van 'Spock', en het bezopen zwalpende, met tempoversnellingen en - vertragingen volggestouwde 'Vastenavond'. En dan nog bonustrack 'Laura', een innemend brokje dat de plaat met een kinderlijke aandoenlijkheid afsluit. Kortom: 'Smoking Gun' is een veelzijdige, knap gedoseerde en vernuftig in elkaar gestoken plaat geworden.

Deze recensie verscheen ook op Enola.be

Meer horen?
Klik hier om 'Somking Gun' te beluisteren.

Labels:

(Guy Peters, 8.1.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.