Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd
Jack DeJohnette- 'Made in Chicago' (ECM, 2015)
Opname: 29 augustus 2013

In 2013 werd drummer Jack DeJohnette zeventig. Het Chicago Jazz Festival wilde hem hiermee eren en bood hem een carte blanche aan. DeJohnette accepteerde de uitnodiging en zag er een kans in om geschiedenis te schrijven. Of in zijn eigen woorden: "I saw this as a great opportunity to come home and reunite everyone." Met 'everyone' doelt DeJohnette op zijn oude klasgenoten aan het Wilson Junior College in Chicago, Roscoe Mitchell en Henry Threadgill. Iets later in de tijd ontmoette DeJohnette pianist Muhal Richard Abrams en werd hij net als Mitchell en Threadgill een lid van de band van Abrams. Hij memoreert over die tijd: "Muhal's door was always open. He wanted to explore differtent ways of composing and improvising, and then demonstrated to me, Roscoe (...) those different possibilities. It felt natural, and we saw there were other ways to express ourselves through improvisation."

En daar stonden ze dan op 29 augustus 2013, Jack DeJohnette op drums, Roscoe Mitchell en Henry Threadgill op rieten en fluiten, Muhal Richard Abrams op piano en Larry Gray, die DeJohnette in 1994 voor het eerst ontmoette, op bas. Een legendarisch concert van de stamvaders van de improvisatiescene in Chicago.

'Chant' heet het eerste nummer en dat is wat de beide blazers hier opzetten: een meditatieve chant. Abrams speelt er een repeterende melodie in het hoge register overheen. Het geheel klinkt als een deinende boot. En op de achtergrond DeJohnette's stuwende slagwerk. Het is een fraaie start. Verderop in het nummer zit een spannend duet van Mitchell met DeJohnette. De rollende donder van het slagwerk contrasteert goed met de wat afgeknepen toon van sopranino sax. Als vervolgens Threadgill erbij komt, halen de beide blazers alles uit de kast.

'Jack 5' is fijnzinnig van toon. De subtiele solo van DeJohnette, louter ondersteund door enkele grepen op de bas door Gray, de beide blazers, de spaarzame noten op de piano van Abrams: het grijpt allemaal op een prachtige wijze in elkaar. In de drumsolo verderop in het nummer kan DeJohnette laten horen waar hij zijn faam aan te danken heeft. Op de krachtige beat, neergezet met zijn basdrum, laat hij een eindeloze reeks roffels los, pure dynamiek. In 'This' valt het eclatante piano-fluitduet tussen Abrams en Mitchell op en even verderop tussen Gray, die hier de violoncello bespeelt, en Mitchell. Beide duetten zijn een feest van de subtiliteit, met een licht dramatische ondertoon. 'Leave Don’t Go Away' is het meest experimentele stuk van de set. Het pianospel van Abrams is weerbarstig en tegendraads en past goed bij het onmogelijke dat de titel van het stuk weergeeft. De altsaxsolo van Threadgill tenslotte is van een schrijnende pracht.

Het 'Made In Chicago'-project komt deze zomer ook onze kant op (helaas zonder Henri Threadgill). Vrijdag 10 juli speelt de groep op Gent Jazz en zaterdag 11 juli op North Sea Jazz.

Klik hier om te luisteren naar een track van dit album: 'Museum Of Time'.

Labels:

(Ben Taffijn, 4.5.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.