Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd
Carlo Actis Dato & Enzo Rocco - 'Noise From The Neighbours' (Setola Di Maiale, 2016)

Opname: 6 februari 2016

Carlo Actis Dato liet in het prettig gestoorde en ondertussen in slaapmodus verkerende Italian Instabile Orchestra horen hoe je jazz, impro en Italiaanse volksmuziek samen met enige commedia dell'arte kan mengen. De leden van het ICP Orchestra – de parallellen tussen het Nederlandse en Italiaanse orkest liggen voor de hand – smokkelen graag de bagage van het grote orkest binnen in hun kleinere projecten onder eigen naam. Zo weet Dato ook van zijn duo met gitarist Enzo Rocco een mini Italian Instabile Orchestra te maken. Met dit duo kunnen kleine podia onveilig gemaakt worden, maar laten ze evenzeer het publiek op een festival bijna letterlijk naar hun pijpen dansen. 'Noise From The Neighbours' is hun derde cd gedurende de twintig jaar dat ze samen optrekken.

Carlo Actis Dato kent als saxofonist zijn gelijke niet, vooral niet in het lage register. Zijn spel op baritonsax en basklarinet heeft een quasi-fysieke impact. Enzo Rocco is dan weer een wat onderschatte gitarist, die een geschift gitaaridioom à la Ribot koppelt aan de klare lijn van een Jim Hall of John Abercrombie. 'Au Grand Bal Des Asperges' blijkt een dolgedraaid volksdansje te zijn. 'Duro & Puro' is je reinste free jazz in de grote traditie van Broeziman, zoals Mengelberg een iconische saxofonist liefelijk noemde. 'Setubal' klinkt als een stekelig liedje waarover een schaduw van Buenos Aires hangt. 'Fango Bollente' voert de luisteraar mee naar de wide open spaces van een of andere spaghettiwestern. 'La Ronda Del Visconte' begint met een lang gebrom van Dato, waarover plots een melodie uit de Arabische wereld aan de andere kant van de Middellandse Zee komt aangewaaid.

Je merkt het, variatie genoeg. Wat deze en andere cd's van het Carlo Actis Dato/Enzo Rocco-duo zo bijzonder maakt, is het gemak waarmee ze complexloos van het ene naar het ander idioom weten te springen, waarbij het geheel nooit als een vrijblijvende collage klinkt. En dan is er nog die laag humor die ze erbovenop leggen. Humor die niet platvloers is, maar eerder een ode aan het leven. Horace Silver zei het al: "Jazz has a sense of humor." Comedia dell'arte, the art of comedy... serious business, dit duo.

De cd wordt gedistribueerd door Setola Di Maiale, maar een fysieke kopie is voorlopig nog niet te bestellen. Reden te meer om via CD Baby of Bandcamp achter een betaalde digitale download aan te gaan.

Deze recensie verschijnt ook op Jazz'Halo.

Labels:

(Iwein Van Malderen, 25.11.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.